بررسی شیوع نسبت فامیلی والدین در کودکان دچار کاهش شنوایی مراجعه کننده به مراکز توانبخشی سازمان بهزیستی ایران

زمینه و هدف: ازدواج های فامیلی در بسیاری از جوامع بشری صورت می گیرند. در اکثر مناطق جنوب آسیا، والدین 50-20% از متولدین نسل حاضر، دارای نسبت فامیلی می باشند. تاثیر ازدواج فامیلی در کم شنوایی های ارثی، بخوبی، مطالعه و ثبت شده است. محققین بسیاری اظهار داشته اند که تقریباً نیمی از کم شنوایی های حسی عصبی در کودکان را می توان به عوامل ارثی نسبت داد. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع کاهش شنوایی حسی عصبی در ازدواج های فامیلی درجه یک و دو می باشد. روش بررسی: تحقیق حاضر در مراکز توانبخشی سازمان بهزیستی ایران بر روی 1352 نفر از نوزادان و کودکان پیش دبستانی دارای کاهش شنوایی حسی عصبی دو طرفه انجام شده است. اطلاعات لازم از طریق پر کردن فرم پرسشنامه ای شامل سه بخش مجزای تاریخچه فردی، تاریخچه کم شنوایی و تاریخچه پزشکی، بدست آمده است. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان می دهد که والدین 7/45% از کودکان مورد بررسی، نسبت فامیلی درجه یک و والدین 2/17% از آنها، نسبت فامیلی درجه دو داشتند. همچنین نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که عوامل ارثی ناشی از ازدواج های فامیلی را می توان علت کاهش شنوایی حسی عصبی دو طرفه در 863 کودک(9/62%) در نظر گرفت. نتیجه گیری: شیوع کم شنوایی ارثی در کشورهای در حال توسعه، بسیار بیش تر از کشورهای توسعه یافته می باشد. با توجه به شیوع کم شنوایی ارثی(9/62%) بدست آمده در مطالعه حاضر، پیشگیری از شیوع کم شنوایی ژنتیکی، امری ضروری به نظر می رسد. باید تلاش کرد تا تمایل افراد به ازدواج های فامیلی کمتر گردد، همچنین انجام مشاوره ژنتیک بویژه برای افرادی که احتمال ابتلای فرزندانشان به بیماری های ژنتیکی از جمله کاهش شنوایی بیش تر است، ضروری است.